Her anne babanın klasik cümlesi istese yapar ama tembel.
Gerçekten mi? Bilinmez.
Her kes çocuğu doktor, mühendis, öğretmen… olsun istiyor.
İstemek bedava tabii isteyene kolay, istenen ne halde? Mümkün mü ona biçtiğimiz rolü üstlenmesi, her ihtiyacı karşılanıyorsa, tek görevi ders çalışmaksa, milletin çocuğu başarıyorsa, bizimki de mecbur başaracak.
Ya anlamakta zorlanıyorsa, ya anlatılsa da yapamıyorsa, ya anne babasının hayallerini gerçekleştirme çabasıyla sonunda boş gezenin, boş kalfası olacaksa?
Bir bakmak lazım çocuğun kapasitesi nedir, bir bilene sormak ona göre yön vermek lazım zaten kaygılı olan çocuğun geleceğine, iyi bir ahşap ustası olacaksa yön vermeli doktor ol diye zorlamak yerine, belki mühendis olamayacaktır ama iyi bir elektrik tamircisi olacaktır, ya da belki kasap, yeter ki onun yapabileceği gerçek bir meslek olsun, ailesinin hayal ettiği ama asla ulaşamayacağını kendisinin bildiği yüksek hayaller yerine…
